قنطروس اِی (NGC 5128) نزدیک ترین کهکشان با هسته ی فعال به زمین است.این کهکشان یازده میلیون سال نوری از ما فاصله دارد. شصت هزار سال نوری طول دارد. شکل آن یک بیضی بسیار عجیب است که به نظر میرسد از برخورد دو کهکشان عادی ایجاد شده است. نتیجه این برخورد، خوشه های پراکنده ی ستاره ای و یک افشانه از غبار های تاریک است. (در میان عکس نمایان است)
سحابی بزرگ اوریون ، مشهورترین سحابی از نگاه منجمان است. این سحابی در منطقه ی تولد ستارگان در صورت فلکی اوریون قرار گرفته است. در عکس بالا، رشته هایی از غبار های تاریک در میان ستارگان جوان و داغ دیده می شود. این سحابی تنها 1500 سال نوری با ما فاصله دارد. تلسکوپ فضایی هابل ، این عکس را از بخش مرکزی سحابی اوریون گرفته است. این سحابی ، تنها سحابی است که با چشم مسلح دیده می شود؛ نزدیک کمربند سه ستاره ای در صورت فلکی اوریون.
این سحابی علاوه بر آنکه در بر دارنده ی خوشه ی درخشانی از ستارگان - موسوم به ذوزنقه - است ، چندین جایگاه تولد ستاره ای نیز دارد. گاز هیدروژن ، ستارگان جوان داغ و فواره های درخشان و پر سرعت از گاز ، از ویژگی این جایگاه ها است.
همچنین این سحابی با نام های M42 و M43 نیز شناخته میشود ، 40 سال نوری طول دارد و در همان بازویی قرار گرفته است که خورشید ما جای دارد.
